کد مطلب:1710 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:26

گنجینه پرسمان » اجتماعي و فرهنگي

دعاهاي ما چگونه به وجود آمدند، مثلاً دعاي جوشن كبير و علقمه؟ چگونه هر كدام از آن ها نام مخصوص دارند؟ توضيح دهيد.

دعا كه به معناي خواستن، خواندن، درخواست كردن و ياري جستن است، يكي از مهم ترين وسايل ارتباط انسان با خداوند مي باشد، از اين رو در آموزه هاي ديني بدان بسيار بها داده شده است. تا آن جا كه از آ؛ به عنوان مخ العباده (مغز عبادت) ياد شده و قرآن نيز همگان را بدان فرا خوانده است.

نقش كليدي دعا در تعليم و تربيت و هدايت انسان و قرب معنوي به خداوند موجب شد كه معصومان با بهره گيري از آن به هدايت و تعليم و تربيت انسان ها بپردازند. دعاها در قالب هاي مختلف و با مضامين و معارف بلند عبادي، سياسي و اجتماعي بيان شده اند. گاهي معصومان(ع) به عبادت، مناجات و دعا مي پرداختند. گاهي مردم، اصحاب و ياران ائمه از آنها مي خواستند كه به تعليم و تربيت آن ها بپردازند و ياجهت رفع مشكلات آنان دعا كنند.

البته در بيان دعا مخاطب، خواست و شرايط زمان و مكان نقش بنيادي داشتند؛ از اين رو مضامين دعا ها متفاوت است.

نام گذاري دعاها و مناجات ها معمولاً از سوي معصومان(ع) صورت نگرفته و اسامي دعا ها را عرف و يا افرادي انتخاب مي كردند كه به تدوين كتاب هاي دعا و كلمات معصومان(ع) و جمع آوري دعاها مي پرداختند. در گزينش اسامي دعا ها عوامل متعدد دخالت داشته اند. گاهي دعا به اسم راوي و يا كسي كه دعا جهت تعليم و تربيت او بيان شده، انتخاب شدهاست. مانند دعاي كميل. گاهي اسم دعا در راستاي موضوع مهم دعا كه مورد عنايت بوده، انتخاب شده است، مانند دعاي فرج كه پيام اصلي دعا، فرج و گشايش در ظهور امام زمان(ع) مي باشد. همچنين اسامي برخي از دعاها از كلمات و واژه هاي موجودات در همان دعاها انتخاب شده است، مانند دعاي مجير، يا دعاي جوشن كه به معناي زره است. در مفاتيح الجنان آمده كه جبرئيل اين دعا را به پيامبر تعليم داد تا همچون زره او را در مقابل و بلاها و عذاب دوزخ در قيامت محافظت نمايد. غالباً در ابتداي دعاهاي معروف در كتاب هاي ادعيه، سبب نام گذاري آن ها بيان شده است.